Modifiye Gameboy Color
Çocuğu uyuttuktan sonra bol bol Gameboy Color oynadım bu yaz. Aileyle çıktığı yolculukta kulaklığı takıp Gameboy'uyla dünyadan kopan Amerikan gençliği gibiydim. Şunu 90'larda yaşamak vardı diye bol bol söylensem de, o dönem mantar gibi türeyen internet kafeler ve arkadaş bilgisayarları yüzünden, bir kere yakından gördüğümü ve ilgimi çok çekmediğini hatırlıyorum.
Az renkli TFT ekranın Akdeniz güneşinde ya da balkon ışığında oldukça iyi görüntü vermesi garip geldi. 90'larda CRT haricinde ekran görmemiş biri olarak orijinal Gameboy kalitesinde (dot matrix display) performans bekliyordum sanırım.
Hal böyle olunca sıkıntıdan elin telefona gitmesi, gitmişken epostalara bakma, mesajları okuma ve tatil sonrası için aklın bir ucunda iş düşünme döngüsünden de kurtulabildim. Ekran saatim, aletin aynı anda yalnız ve yalnız bir iş yapabilmesi ve elbet bu işin bir süre sonra bıkkınlık yaratması sebebiyle de epey sınırlı oldu ve Gameboy Color'ın her işi yapabilen telefonlardan daha iyi bir yol arkadaşı olduğuna karar verdim.
Tabi, sahip olmak ve yetenekleri sınırlı bu cihazla 90'lardan kalma oyunları oynamakla yetinecek değildim. Aleti alma sebebim, iyi bir ekran takıp 2024 konforuyla 90'lar nostaljisi yaşamaktı en başta. AMOLED ekran, tam da tatil dönüşü paket teslimat kutusunda bekliyor olacaktı ancak yalın halinden o kadar zevk kaldım ki, 25 senelik bu güzel makineye modifiye kötülüğünü yapamadım. Ana kartı çalışan, ama kasası oldukça kötü durumda olan başka bir GBC bulunca projeye başladım.
Ekran üreticisinin "orjinal kasaya bu ekranı takarken kasanın bazı yerlerini kesmeniz lazım" uyarısıyla, ekranla uygun, orjinaline nazaran oldukça uyduruk plastik bir kasa da sipariş etmiştim; iyi ki öyle yapmışım. Ekran uymasına uyuyor, ama yamuk, tam kapanmıyor, kendi vidaları bile plastiği aşındırıyor. Rezillik. Ama ekran, çok iyi. 144Hz frekanslısı, 1440p çözülürlüklüsü nasip olsun. O derece.
Ekran montajı kolay, kasayı açmak, kartı başka kasaya aktarmak da öyle. Fazladan enerji ihtiyacı için pilden bir hat çekmek için ufak bir lehim işi gerekiyor sadece. 25 sene önce başarısız bir radyo devresi montajı yapabilmiş bendeniz için bile kolaydı.
Kütüphanenin hobi katındaki elektronik tezgahının sayesinde, yüz küsür lira lehim ekipmanı masrafına girmemiş oldum. Alsam bir daha işim düşer miydi, yoksa illa bir iş uydurur muydum bilemiyorum.
Alet, kasa ve ekran değişiminden sonra aşağıdaki gibi oldu. Gece yolculukları için iki kalem pille çalışan, tak ve kullan oyun konsolum Switch'in pabucunu dama attırdı çünkü bundan büyük her şey bu yaşımda yorucu geliyor.
